بیمارانی که دندان از دست رفته ندارند و همچنین می خواهند لبخند خود را در یک راستای مناسب قرار دهند یا نیاز به استفاده از بریس و ایمپلنت دارند، در چنین مواردی، نیازهای خاص بیمار ترتیب ارائه آن درمان ها را تعیین می کند. بریس ها برای بزرگسالان به طور فزاینده ای محبوب می شوند. بسیاری از بیماران ارتودنسی که قبلا سایر درمان های دندانی مانند ایمپلت را انجام داده اند و یا مایل به انجام آنها هستند، نمی خواهند بدانند که آیا ارتودنسی دندان ایمپلنت شده مشکلی ایجاد نمی کند؟ برخی از بزرگسالان تعجب می کنند که آیا بریس ها با تاج ها، ایمپلنت های دندانی و پر کننده هایی که در طول سال ها به دست آمده اند، سازگار هستند. اگر چه وضعیت هر بیمار منحصر به فرد است؛ اما در اینجا برخی از اصول مربوط به تهیه بریس با تاج، ایمپلنت و پر کردن آورده شده است.
آیا می توانم با تاج ها بریس داشته باشم؟
اگر قبلا تاج های مربوط به درمان قبلی دندان پزشکی داشته اید، اما اکنون تصمیم گرفته اید که دندان هایتان صاف شود، هنوز می توانید بریس داشته باشید. در مورد بریس های فلزی سنتی، براکت ها فقط با نوع چسب متفاوت از دندان های طبیعی به تاج ها می چسبند. یک گزینه عالی برای بیماران ارتودنسی که دارای تاج هستند، (ارتودنسی نامرئی)Invisalign است که از مجموعه ای از نگهدارنده های پلاستیکی قابل شفاف و قابل جابه جایی تشکیل شده است که نیازی به چسب ندارند.
از تاج ها همچنین می توان در پایان درمان ارتودنسی استفاده کرد تا باعث تغییر کامل دندان های شما شود. به عنوان مثال، هنگامی که دندان ها با بریس صاف شد، می توان از تاج ها استفاده کرد تا رنگ یا شکل دندان ها را مخفی کند. با استفاده از بریس و تاج، دندان ها می توانند به اندازه کافی صاف باشند تا بتوانند غذا را برای هضم به درستی بجوند؛ در عین حال ظاهری کاملا یکنواخت و روشن دارند.
آیا ارتودنسی دندان ایمپلنت شده ممکن است؟
برای افرادی که ایمپلنت دندان انجام داده اند، اما هنوز هم به برخی از درمان های ارتودنسی احتیاج دارند، یکی از نگرانی های طبیعی این است که آیا کاشت با بریس سازگار است؟ پاسخ بسته به شرایط شما هم مثبت است و هم منفی. در حالی که ایمپلنت های دندانی که از قبل وجود داشته اند، با استفاده از بریس قابل جابه جایی نیستند، افرادی که دندان از دست رفته ندارند، می توانند با تکمیل درمان ارتودنسی، ایمپلنت های دندانی قرار دهند. به این ترتیب، سایر دندان ها از قبل در موقعیت قرار دارند؛ بنابراین ایمپلنت دندان می تواند به درستی در فضای باقی مانده بین دندان های مستقیم قرار گیرد. کاشت و بریس های دندانی گزینه ای است که متخصص ارتودنسی می تواند بر اساس نیازهای فردی با شما در میان بگذارد.
ایمپلنت بعد از بریس
قرار دادن ایمپلنت پس از انجام کار ارتودنسی متداول ترین روش درمانی است. دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد. اولین و مهم تر از همه، ایمپلنت های دندانی پس از قرار گرفتن در فک نمی توانند حرکت کنند و استخوان سازی انجام شده است. برخلاف دندان های طبیعی ، آن ها در پاسخ به درمان ارتودنسی حرکت نخواهند کرد. بنابراین اگر دندان های اطراف ایمپلنت نیاز به جابه جایی دارند، بهتر است بعد از قرار گرفتن در وضعیت صحیح تمام دندان های اطراف، ایمپلنت قرار داده شود. در برخی موارد ، باید کار ارتودنسی انجام شود تا فضای کاشت ها ایجاد شود. در این حالت نیز انجام کار ارتودنسی قبل از انجام عمل جراحی ایمپلنت ضروری خواهد بود. به محض اینکه بریس های شما برداشته شود، فضای کافی برای کاشت خود خواهید داشت و می توانید دوباره از یک لبخند کامل لذت ببرید.
یمپلنت قبل از بریس
شرایطی وجود دارد که بهتر است قبل از استفاده از بریس، کاشت دندان انجام شود. متخصص ارتودنسی شما با جراح دهان و دندان همکاری خواهد کرد که مشخص کند کدام گزینه برای وضعیت شخصی شما بهتر است. اگر دندان هایی که دوباره مرتب می شوند، نزدیک دندان هایی نیستند که می توانند جایگزین شوند، قبل از بریس ها می توان کاشت. به عنوان مثال، اگر فقط بریس روی دندان های جلویی خود دارید، اما فاقد مولر هستید، می توان قبل از شروع درمان ارتودنسی، دندان را با کاشت جایگزین کرد. در موارد دیگر، یک متخصص ارتودنسی از ایمپلنت به عنوان بخشی از کار ارتودنسی استفاده می کند. از آن جا که ایمپلنت حرکت نخواهد کرد، می توان از آن برای لنگر انداختن بریس های شما استفاده کرد و به ارائه نتایج بهتر کمک کرد.
منبع :مجله ارتودنسی دندان