اظهار نظر بهترین متخصص ارتودنسی در کرج و تهران در این باره :
هیچ چیز به اندازه زمانی که ساعت‌ها وقت می‌گذارید، به کلینیک ارتودنسی می‌روید تا دندان‌ها سیم‌کشی و براکت‌ها روی دندان‌ها چسبانده شود و بعد یکی از این براکت‌ها شل و کنده میشود، کلافه کننده و ناراحت کننده نیست. برای تعیین علت کنده شدن براکت‌های ارتودنسی و جلوگیری از این اتفاق ناخوشایند باید دست‌کم سه متغیر را در نظر بگیرید که عبارت‌اند از: دندان، روش چسباندن براکت و بیمار. در ادامه هر یک از این سه عامل را به اختصار بررسی خواهیم کرد.
دندان
بین مینای عاجی رنگ و براکت‌های جدید ارتودنسی به راحتی می‌توان پیوندی محکم و قوی برقرار کرد. امروزه از چسب‌های ارتودنسی مختلفی استفاده میشود، اما اکثر آنها تحت شرایط عادی از حداقل چسبندگی و قدرت کافی برای نگهداشتن براکت روی دندان سالم برخوردار هستند. اگر براکت ارتودنسی روی هر سطح دیگری به جز مینای سالم دندان چسبانده شود، پیوند ایجاد شده استحکام لازم را نخواهد داشت و در نتیجه براکت از روی دندان جدا میشود.
روش چسباندن
عامل دومی که باید برای تعیین علت جدا شدن براکت‌ها در نظر گرفته شود، روشی است که متخصص ارتودنسی برای جایگذاری و چسباندن براکت‌ها به کار برده است. شرط موفقیت تکنیک‌های باندینگ جدید تمیز، ایزوله و خشک بودن سطوح قبل از جایگذاری براکت‌ها است. البته سیمان‌هایی مانند گلاس آینومر و سیستم‌های آماده‌سازی مانند پرایمر self-etching وجود دارد که آلودگی با آب و بزاق دهان را بهتر تحمل میکند، اما پیوندهای حاصل از هر دو این روش‌ها ضعیف‌تر از etching و sealing معمول است
بیمار
بیمار عامل سوم شل و شکننده شدن براکت‌ها است. اگرچه متخصصین بیماران را به طور کامل درباره بایدها و نبایدهای تغذیه‌ای دوران ارتودنسی راهنمایی میکنند، اما باید اذعان کرد که تغییرعادت‌های غذایی دشوار است. خوردن خوراکی‌های چسبناک و سفت، از جمله یخ در این دوران ممنوع است. برخی بیماران فراموش میکنند که خوراکی‌های سالمی مانند هویج خام برای سیم‌کشی دندان‌ها مضر است. استفاده از گارد یا محافظ دهان نیز هنگام ورزش کردن ضروری است، اما گارد براکت‌ها را شل میکند و در این حالت باید به متخصص ارتودنسی مراجعه نمود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سایر خدمات دندانپزشکی(دندانپزشکی بارداری، دندانپزشکی کودکان و....) می توانید به مجله تخصصی دندانپزشکی ارتوتیپز مراجعه کنید.