پوسیدگی دندان، بیماری عفونی دندانها است که موجب حل شدن و تخریب بافت‌های دندانها میشود. درک این نکته که تخریب سطح دندان و ایجاد حفره در دندانها نشانه‌ی عفونتی باکتریایی است، بسیار اهمیت دارد.) در چنین شرایطی باید سریعا برای ترمیم و پرکردن دندان ها اقدام کرد.)
عدم توجه به حقیقت عفونی بودن پوسیدگی موجب میشود که فقط به دنبال درمان همان دندان پوسیده باشیم و از علت غافل بمانیم و به این ترتیب احتمالا هر از گاه با یکی از این دندانهای پوسیده مواجه خواهیم بود. اما با درنظر گرفتن باکتریایی بودن علت پوسیدگی‌ها و با تمرکز بر حذف باکتری‌ها به عنوان عامل ایجادکننده می‌توان به توفیقی طولانی‌مدت در بدست آوردن سلامت دست یافت.
پوسیدگی‌های مینایی:
از آنجا که مینای دندان فاقد عصب است، درنتیجه پوسیدگی‌هایی که محدود به مینای دندان هستند، باعث درد دندان نمی‌شوند و فرد متوجه آنها نمی‌شود.
در چکاپ‌های دوره‌ای 6 ماه تا یک سال، این پوسیدگی‌ها در معاینات یک دندانپزشک ترمیمی خوب به طور قطعی تشخیص داده می‌شوند. در این مرحله دندان قابلیت رِمینرالیزاسیون یا معدنی شدن مجدد را دارد و زمان بسیار مناسبی برای اقدامات پیشگیرانه است.
پوسیدگی‌های عاجی اولیه:
اگر پوسیدگی زودهنگام تشخیص داده نشود و اقدامی جهت دوباره معدنی شدن دندان صورت نگیرد، پوسیدگی پیشرفت کرده و عاج دندان را درگیر خواهد کرد. عاج دندان عصب دارد و بسیاری از اوقات در اثر آسیب وارده واکنش نشان داده و حساسیت به سرما، گرما و شیرینی دیده میشود.
پوسیدگی‌های اولیه عاجی هنوز هم قابلیت دوباره معدنی شدن را دارند، علیرغم اینکه با حساسیت دندانی همراه باشند. بنابراین در چکاپ‌های دوره‌ای 6 ماه تا یک سال می‌توان اقدامات پیشگیرانه را برای این دندانها انجام داد.
بیشتر بدانیم : روکش های تمام سرامیک
پوسیدگی‌های عاجی متوسط و شدید:
در این مرحله پوسیدگی حجم زیادی از عاج دندان را درگیر کرده است و دندان ممکن است همراه با درد و یا حتی بدون هیج علامت کلینیکی باشد.
در این حالت متاسفانه اقدامات پیشگیرانه موثر واقع نمی‌شوند و حتما نیاز هست که دندان باز شود و پوسیدگی‌ها حذف شده و دندان مجددا ترمیم گردد.
اهمیت چکاپ‌های دوره‌ای منظم 6 ماه تا یک سال از آن روست که اگر پوسیدگی‌ها سریع تشخیص داده شوند، فرصت کافی برای اقدامات پیشگیرانه و حفظ ساختار دندان و بازسازی و درمان آسیب وجود دارد.
بیشتر بدانیم : ارتودنسی دندان