وقتی که فردی می میرد، ممکن است مغز این زمان را بداند!!
محققین بر این باورند که بعد از ایست قلبی، مغز هم از فعالیت باز می ایستد. چگونه این اتفاق برای مغز می افتد؟
باید در نظر داشت که بسیاری از افرادی که احیا می شوند، و به زندگی بر می گردند، تجربیاتی را شرح می دهند که بعد از مرگ رخ داده است. اگر فرد دچار مرگ مغزی می شود، پس چگونه چنین چیزی امکان دارد؟
از سال ۱۹۶۰ زمانی که احیای قلبی ریوی انجام شد و پزشکان توانستند افرادی را که دچار ایست قلبی شده اند به زندگی برگردانند، بسیاری از آن ها در زمانی که بی هوش بودند و عدم هوشیاری داشتند، تجربیات غیر عادی داشتند.
وقتی که مغز می ایستد، جریان خون آن به سرعت متوقف می شود. بیماران دچار عدم هوشیاری می شوند و مغز آن ها فعالیتی نشان نمی دهد و از نظر بالینی، فرد مرده است.
ولی در زمان ارست قلبی، فرد نزدیک به مرگ نیست و از نظر بیولوژیکی از بین رفته است.
مطالعات قبلی راه حل هایی را نشان می دهد:
به نظر می رسد که توضیح این که بیماران در این مرحله تجربیات واضحی داشته باشند دشوار است، ولی محققین از این عقیده حمایت می کنند. در مطالعه ای در سال ۲۰۱۴ توسط پارنیا و همکارانش ۱۰۱ نفر که پس از ارست قلبی احیا شدند بررسی شدند. ۹ نفر در مرحله ی NDE بودند، در حالی که ۲ نفر توانستند وقایع رخ داده در زمان احیای خود را شرح دهند. یکی از این دو نفر، درست وقایع رخ داده چند دقیقه بعد از ارست قلبی را به یاد آورد که نباید این چنین باشد.
نلسون کوین یک متخصص مغز و اعصاب خوب در مورد NDE تحقیقاتی انجام داد. تحقیقات وی به این سمت رفت که مغز افرادی که NDE را تجربه می کنند، احتمال بیشتری دارد که با هوشیاری REM همراه باشد، مرحله ای از خواب که رویا دیده می شود.
نلسون از نوار مغز EEG استفاده کرد تا فعالیت مغز را کنترل کند، که این کار در زمان احیا دشوار بود.
محققین بیان کردند که در زمان احیا اگر EEG خط صاف باشد و موجی را نشان ندهد، ما نمی دانیم که تجربیات فرد که لازمه ی آن هوشیاری است چگونه رخ داده است. وقتی که نوار مغز منحنی ثبت نکند، فرد نباید NDE داشته باشد.