بای پس معده، اسلیو معده، عمل ساسی معده و دیگر روش های جراحی لاغری، از روش های غیر طبیعی کاهش وزن محسوب می شوند. جراحی های لاغری نه تنها می توانند خطر ابتلا به بیماری های مرتبط با چاقی مانند دیابت نوع ۲، فشار خون بالا، بیماری های قلبی و آپنه خواب را کاهش دهند، بلکه کیفیت زندگی شخص را به طرز قابل توجهی بهبود می بخشند.
به طور کلی کسانی کاندیدای انجام جراحی لاغری هستند که:
تلاش هایشان در جهت کاهش وزن با ورزش و برنامه رژیم غذایی لاغری ناموفق بوده باشد.
دارای شاخص توده بدنی (BMI) 40 به بالا هستند.
دارای شاخص توده بدنی (BMI) 35 به بالا بوده و دچار مشکلات و بیماری های جدی ناشی از چاقی هستند.
نوجوانانی که در سن بلوغ بوده و شاخص توده بدنی (BMI) آنها ۳۵ یا بالاتر بوده و دچار مشکلات جدی ناشی از چاقی هستند.
در برخی موارد، در صورت داشتن این ویژگی ها به همراه بیماری های جدی ناشی از چاقی، بیمار ممکن است برای چند نوع جراحی لاغری کاندید شود.
جراحی لاغری اغلب راه حل آخر بوده و زمانی انجام می شود که تمام تلاش های دیگر در راستای کاهش وزن بی نتیجه مانده و سلامت بیمار در خطر باشد. با این وجود، جراحی لاغری هنوز هم جزء جراحی های پرخطر بوده و نیازمند مراقبت و رسیدگی های ویژه برای جلوگیری از بروز عوارض می باشد. جراحی های لاغری نه جزء جراحی های زیبایی بوده و نه می تواند جایگزینی برای عادات غذایی خوب و داشتن فعالیت های منظم باشد.
جراحی لاغری موجب کاهش وزن سریع می شود اما برای موفقیت این عمل، بیمار باید ورزش مداوم و تغییر رژیم غذایی پس از جراحی لاغری را در برنامه زندگی خود قرار دهد. از آنجایی که
چاقی ژنتیکی قابل درمان نیست و تنها با جراحی کمی اصلاح می شود، در صورت شکست جراحی لاغری، وزن بیمار به طور ناگهانی افزوده می شود.
جراحی لاغری به دو روش موجب کاهش وزن می شود:
محدود کردن: از طریق جراحی، میزان غذایی که معده می تواند تحمل کند، محدود می شود که همین موجب کاهش کالری دریافتی بدن می شود.
عدم جذب: طی جراحی لاغری قسمتی از روده کوچک بای پس یا کوتاه می شود که موجب کاهش میزان جذب کالری و مواد مغذی می شود.
ضمن توجه به همه نکات بالا برای تشخیص اینکه آیا گزینه مناسبی برای جراحی لاغری هستید بهتر است با یک متخصص جراحی لاغری مشورت کنید.