در حال حاضر ازمایشات توصیه شده ی زیادی برای نشان دادن تومورهای مغز و نخاع وجود ندارد. بیشتر تومورهای مغز زمانیکه فرد دکتر را می بیند، به علت علایم و نشانه هایی که دارند تشخیص داده می شوند.
بیشتر اوقات، پیش بینی در مورد تومورهای مغز و نخاع به سن افراد، نوع تومور، و جای ان بستگی دارد نه اینکه چقدر زود تشخیص داده شده است. اما همانند هر مریضی دیگری، تشخیص اولیه و درمان احتملا موثر است.
آزمون های تصویری
پزشک شما می تواند یک یا چند ازمون تصویری را سفارش دهد. این ازمون ها از اشعه ی x، اهنرباهای قوی، یا مواد رادیو اکتیو برای تصویرسازی مغز و نخاع استفاده می کنند. تصاویر می توانند توسط متخصص مغز و اعصاب خوب یا دکتر عمومی تفسیر شوند.
اسکن MRI
اسکن های MRI برای نگاه کردن به مغز و نخاع بسیار خوب هستند و بهترین راه را برای جستجوی تومورها در این نقاط هستند. تصاویری که ان ها ارائه می کنند معمولا جزئیات بیشتری از ان سی تی اسکن ها به دست می دهد. اما ان ها تصاویر استخوان های جمجمه و همچنین سی تی اسکن ها را نشان نمی دهند و بنابراین ممکن است تومورها را روی جمجمه نشان ندهند.
سی تی اسکن
سی تی اسن یک ازمون اشعه ی ایکس است که تصاویر بخش مقطعی دقیق از مغز ونخاع شما می دهد. به جای یک عکس گرفتن، مانند اشعه ی ایکس عادی، یک اسکنر سی تیزمانی که حول شما می چرخد و شما دراز کشیده اید، تصاویر زیادی می گیرد. سپس یک کامپیوتر این تصاویر را به تصاویری از بخش های بدن ترکیب می کند. برخلاف اشعه های ایکس منظم، سی تی اسکن ها می توانند تصاویر دقیقی از غشاهای نرم در بدن بدهند.
اسکن پرتونگاری تابش پوزیترونی
برای این ازمون، یک ماده ی رادیواکتیو به خون تزریق می شود. میزان رادیواکتیو استفاده شده خیلی کم است و از بدن در طول یک روز یا بیشتر عبور می کند. از انجا که سلول های تومور در بدن به سرعت رشد می کنند، میزان بیشتری از شکر را نسبت به سلول های سالم جذب می کنند. بعد از حدود یک ساعت، شما به میزی در اسکنر PET انتقال داده می شوید. درحالیکه دوربین مخصوصی از مناطق رادیواکتیو در بدن شما عکس می گیرد، برای ۳۰ دقیقه روی میز دراز بکشید. تصویر به جزییات اسکن MRI یا CT نمی رسد، اما می تواند اطلاعات مفیدی در مورد مناطق غیر استاندردی که روی ازمون های دیگر که احتمالا تومور دارند یا نه ارارئه کند.